“My husband and I are from Sudan. My husband is my cousin, in our tribe, marrying a cousin is seen as cultural norm. Thankfully, զարմիկիս հետ սիրահարվելուց հետո,,en,մենք դարձանք ամուսին և կին,,en,Ես ճարտարապետ եմ,,en,իսկ ամուսինս շինարար ճարտարագետ է,,en,Մենք էինք,,en, we became husband and wife. I am an architect, and my husband is a civil engineer. Մենք աշխատում էինք նույն ոլորտում Սուդանում,,en,Աշխատանք գտնելը դժվար էր երկրում էթնիկ խնդիրների պատճառով, բայց մեզ հաջողվեց գտնել այն,,en,Ես ստիպված եղա հեռանալ Սուդանից, քանի որ խնդիրներ ունեի անվտանգության և հետախուզական ծառայությունների հետ,,en,ինչը հանգեցրեց նրանց հետ թյուրիմացության,,en,Ես ավելի քան երկուսուկես տարի եմ անցկացրել ամուսնուցս հեռու,,en,այդ ընթացքում ես միայնակ զգացի,,en,ցավոտ,,en,և մեկուսացված,,en,Չնայած այն բանին, որ Մեծ Բրիտանիան ինձ խնամք առաջարկեց,,en,Օգնություն,,en,ֆինանսական և բարոյական աջակցություն, որն ինձ դեռ թերի էր զգում,,en,և ինչ -որ բան պակասում էր,,en,Փաստաբանի հետ ընթացակարգերն այնքան սթրեսային էին,,en,Ես ստիպված էի տրամադրել օժանդակ փաստաթղթեր,,en,ամուսնության վկայական,,en,WhatsApp խոսակցություններ,,en,նամակներ,,en,ամուսնության լուսանկարներ,,en,ծննդյան վկայականներ,,en,խոսակցությունների թարգմանում անգլերեն,,en.
Getting a job was difficult due to ethnic issues in the country but we managed to get one. I had to leave Sudan because I had problems with the security and intelligence services, which resulted in misunderstanding with them. I spent more than two and a half years away from my husband, during which time I ended up feeling lonely, painful, and isolated.
In spite of the fact that the UK offered me care, help, financial and moral support I still felt incomplete, and something was missing.
The procedures with a lawyer were so stressful, I had to provide supporting documents, marriage certificate, WhatsApp conversations, emails, marriage photos, birth certificates, translating conversations to English. Ես ստիպված էի շատ փող ստացող մուտքեր կցել, որպեսզի շարունակաբար կապի մեջ լինեի ամուսնուս հետ,Եվ նրանք նաեւ խնդրել են, որ ամուսինս հարցաքննվի Սուդանում Բրիտանիայի դեսպանատանը,Ոչ շուտ, եթե ամուսինս վիզա է ստացել,քան ես զգացի կազմակերպություն փնտրելու անհրաժեշտությունը `ինձ օգնելու տոմսերի ուղեվարձի արժեքին,Հետեւաբար,Ես հիմա կապվեցի միասին եւ բացատրեցի այն հանգամանքները, որոնք մենք անցել ենք,Քանի որ մենք չենք կարող թույլ տալ ճանապարհորդության ծախսերը,Հիմա միասին իսկապես հասկանում եւ աջակցում էր,Իմ խնդրանքը հաստատվել է,Այնուհետեւ ես անմիջական կապի մեջ էի իմ աշխատողի հետ, որը չափազանց բարի էր,մեծահոգի,եւ համբերատար,Իմ աշխատողներն ավարտեցին աշխատանքը մանրակրկիտ, ինչպես նաեւ ճանապարհորդական օգնության համար անհրաժեշտ մյուս ընթացակարգը, and they also have put in a request for my husband to be interviewed at the British Embassy in Sudan.
No sooner had my husband been granted visa, than I felt the need to look for an organization to assist me with the cost of the ticket fare. Therefore, I contacted Together Now and explained the circumstances we have been going through. As we cannot afford the travel costs. Together Now was really understanding and supportive. My request was approved. Then I was in direct contact with my caseworker who was extremely kind, generous, and patient.
My caseworkers did complete the work thoroughly as well as the other procedure needed for travel assistance. Նա պատվիրեց տոմսը եւ բացատրեց ինձ այն ամբողջական մանրամասներով, թե ինչ կլինի,Երբ ամուսինս ժամանել է Լոնդոն,Նա ստիպված էր ինքնամփոփել,Ավարտելուց հետո,Նա նրան տոմս է պատվիրել, գալու այն վայրը, որտեղ ես ապրում եմ,Իհարկե,Վերջին օրերին իրերը բարդացան, երբ նա կարանտինացիներ էր, բայց նա ամեն ինչ արեց, որպեսզի պարունակի իրավիճակը, որպեսզի նա կարողանա լքել հյուրանոցը եւ իր թռիչքը հասցնել Բելֆաստ,Ես այնքան ուրախ եմ, քանի որ հիմա իմ ամուսինը միացել է ինձ,Ես զգում եմ անվտանգ եւ առողջ,Ես եւ ամուսինս պլանավորում ենք ուսումնասիրել եւ աշխատել,Եվ մենք կանենք հնարավոր ամեն ինչ `մոռանալու ցավալի ժամանակները, որոնք մենք ունեցել ենք,Եվ մենք ակնկալում ենք ունենալ հաջող ապագա,Ես խորհուրդ եմ տալիս ընտանիքներին չհրաժարվել, բայց պայքարել մինչեւ մեկ վայրում դրանք վերամիավորվեն. when my husband arrived in London, he had to self-isolate for 10 days. upon completion, she booked him a ticket to come to the place where I live. Of course, things got complicated at the last day when he was quarantining but she did her best to contain the situation so he could leave the hotel and get his flight to Belfast.
I am so pleased as now my husband has joined me, I feel safe and sound. My husband and I are planning to study and work, and we will do whatever possible to forget the painful times we had experienced. And we look forward to having a successful future.
I advise families not to give up but to struggle until they are reunited in one place. Ես նրանց նաեւ խորհուրդ եմ տալիս հաղթահարել ցավը եւ գտնել կայունություն,աշխատանք,եւ հաջողություն:, work, and success.”
Follow